Nynorskordboka
slagg
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit slagg | slagget | slagg | slagga |
Opphav
frå lågtysk, opphavleg ‘det som er slått av’Tyding og bruk
- avfallsprodukt danna ved forbrenning eller smelting av metall
Døme
- eit deponi av slagg frå smelteverket
- verdilaus del;
Døme
- ideologisk slagg;
- kroppen kvittar seg med slagget sjølv