Nynorskordboka
skårung, skårunge
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein skårung | skårungen | skårungar | skårungane |
| ein skårunge | |||
Opphav
av skåre (2Tyding og bruk
- ung måse;måse som enno ikkje har fått rette fargen
- gut som er med på ein fiske- eller fangstbåt for første gong