Nynorskordboka
skrik
іменник середній
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| eit skrik | skriket | skrik | skrika |
Значення та вживання
det å skrike (2, 1);
lyd av skriking
Приклад
- skrik og skrål;
- setje i eit skrik
- som etterledd i ord som
- fugleskrik
- ungeskrik
Фіксовані вирази
- mykje skrik og lite ull
- mykje strev utan nyttig resultat
- mykje oppstyr utan særleg grunnlag
- siste skriknyaste moten
- rysjar og volangar er siste skrik frå Paris