Nynorskordboka
skrekk
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein skrekk | skrekken | skrekkar | skrekkane |
Opphav
frå tyskTyding og bruk
- sterk kjensle av angst eller frykt for noko;
Døme
- bli stiv av skrekk;
- ha skrekk for noko
- noko som verkar skremmande
Døme
- ei hending til skrekk og åtvaring
Faste uttrykk
- setje skrekk iskremme
- skrekk og gru
- redsle og uhygge
- tenkje med skrekk og gru på noko
- brukt for å uttrykkje misnøye eller støkk
- sleppe med skrekkenkome ifrå noko med knapp margin og utan mein
- han slapp unna ulykka med skrekken
- ta skrekkenbli redd, få nok
- nokre tok skrekken og stakk av