Nynorskordboka
skulere, skolere
skulera, skolera
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å skoleraå skolere | skolerer | skolerte | har skolert | skoler! |
| å skuleraå skulere | skulerer | skulerte | har skulert | skuler! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| skolert + іменник | skolert + іменник | den/det skolerte + іменник | skolerte + іменник | skolerande |
| skulert + іменник | skulert + іменник | den/det skulerte + іменник | skulerte + іменник | skulerande |
Походження
truleg av nederlandsk scholieren; samanheng med skule (1Значення та вживання
lære opp, utdanne
Приклад
- skulere seg i administrasjon;
- gå på kurs for å skulere seg;
- verksemda skulerer dei tilsette
- brukt som adjektiv:
- godt skulerte lærarar;
- ei skulert songrøyst