Nynorskordboka
skaut
іменник середній
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| eit skaut | skautet | skaut | skauta |
Походження
norrønt skaut, opphavleg ‘noko som skyt fram’; samanheng med skyteЗначення та вживання
- tørkle brukt som hovudplagg
Приклад
- håret stakk fram under skautet
- hjørne på segl saman med tauet som høyrer til
Приклад
- sitje med skaut og vol