Nynorskordboka
skanse
іменник чоловічий
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| ein skanse | skansen | skansar | skansane |
Походження
gjennom lågtysk; frå italiensk, av scanso ‘vern’Значення та вживання
- om eldre forhold: lukka festningsverk, oftast med oppkasta jordvoll, skyttargraver, dekningsrom og liknande
- attarste del av øvste dekket på større fartøy;
Фіксовані вирази
- bli driven/pressa/jaga frå skanse til skansestadig måtte gje seg;
dra seg attende - den siste på skansenden siste som gjev seg
- halde skansenhalde på ein posisjon
- partiet ser ut til å halde skansen