Nynorskordboka
skalpell
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein skalpell | skalpellen | skalpellar | skalpellane |
Opphav
frå latin, diminutiv av scalprum ‘kniv’Tyding og bruk
liten, skarp kniv brukt ved operasjon eller disseksjon