Nynorskordboka
skalle 1
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein skalle | skallen | skallar | skallane |
Opphav
norrønt skalli; samanheng med skål (1Tyding og bruk
- hovud på dyr eller menneske
Døme
- barbere skallen;
- bukken fekk ei kule i skallen
- hovud som sete for tankar og vit;jamfør hovud (3)
Døme
- ha lite vit i skallen
Døme
- ha rukker i skallen;
- flytte brillene opp i skallen
- støyt med panna;jamfør springskalle
Døme
- gje nokon ein skalle
- tørr, steinete jordrygg
- banke (1, 1) i sjøen