Nynorskordboka
sjølvtillit
substantiv hankjønn eller hokjønn
kjønn | eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form | |
hankjønn | ein sjølvtillit | sjølvtilliten | sjølvtillitar | sjølvtillitane |
hokjønn | ei sjølvtillit | sjølvtillita | sjølvtilliter | sjølvtillitene |
Tyding og bruk
tillit til eiga evne og eigen dugleik
Døme
- det vellykka arbeidet auka sjølvtillita