Nynorskordboka
sisu
іменник чоловічий
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| ein sisu | sisuen | sisuar | sisuane |
Походження
frå finsk ‘det indre’Значення та вживання
evne til å halde ut og ikkje gje seg så lett;
innsatsvilje, tæl
Приклад
- ha sisu;
- finsk sisu gav siger