Nynorskordboka
sirkulere
sirkulera
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å sirkuleraå sirkulere | sirkulerer | sirkulerte | har sirkulert | sirkuler! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| sirkulert + іменник | sirkulert + іменник | den/det sirkulerte + іменник | sirkulerte + іменник | sirkulerande |
Походження
gjennom fransk, frå latin circulari ‘krinse’, av circulus; jamfør sirkelЗначення та вживання
gå i ei meir eller mindre ringforma bane;
vere i omløp, bli spreidd i skiftande retningar
Приклад
- vatnet sirkulerer i destillasjonsapparatet;
- pengane sirkulerer