Nynorskordboka
sigre
sigra
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å sigraå sigre | sigrar | sigra | har sigra | sigr!sigra!sigre! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| sigra + іменник | sigra + іменник | den/det sigra + іменник | sigra + іменник | sigrande |
Походження
norrønt sigraЗначення та вживання
- vere den sterkaste eller beste i ei tevling, ein krig, eit val eller liknande;
Приклад
- dei sigra på slagmarka;
- ho sigra over motstandaren
- bli dominerande;ta overhand
Приклад
- rettferda sigrar til slutt