Nynorskordboka
siesta
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein siesta | siestaen | siestaar | siestaane |
| siestaer | siestaene | ||
Opphav
frå spansk ‘middagstid, -søvn’, opphavleg ‘sjette (timen)’; av latin sexta (hora)Tyding og bruk
pause midt på dagen
Døme
- halde siesta