Nynorskordboka
servitutt
іменник чоловічий або середній
| рід | однина | множина | ||
|---|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма | |
| чоловічий | ein servitutt | servitutten | servituttar | servituttane |
| середній | eit servitutt | servituttet | servitutt | servitutta |
Походження
gjennom tysk; frå latin, av servus ‘slave, træl’Значення та вживання
hefte (1, 3) på fast eigedom som gjev ein annan enn eigaren ein viss bruksrett eller rett til å nekte visse disposisjonar
Приклад
- eit servitutt som gjev grannane vegrett over garden