Nynorskordboka
sensor 1
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein sensor | sensoren | sensorar | sensorane |
Uttale
senˊsor, i fleirtal senˊsorar; sensoˊrarOpphav
frå latin, av censere ‘vurdere’Tyding og bruk
- person som driv med sensur (1) av innhaldet i bøker, filmar, teaterstykke eller liknande
- sakkunnig som vurderer eksamensprestasjonane til ein kandidat;jamfør sensur (2)