Nynorskordboka
seigne
seigna
verb
infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
---|---|---|---|---|
å seignaå seigne | seignar | seigna | har seigna | seign!seigna!seigne! |
perfektum partisipp | presens partisipp | |||
---|---|---|---|---|
hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
seigna + substantiv | seigna + substantiv | den/det seigna + substantiv | seigna + substantiv | seignande |
Tyding og bruk
bli seig(are)
Døme
- tørrhøy seignar i dogga