Nynorskordboka
samtykkje, samtykke 2
samtykkja, samtykka
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å samtykkaå samtykke | samtykker | samtykte | har samtykt | samtykk! |
| å samtykkjaå samtykkje | samtykkjer |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| samtykt + substantiv | samtykt + substantiv | den/det samtykte + substantiv | samtykte + substantiv | samtykkande |
| samtykkjande | ||||
Opphav
norrønt samþykkjaTyding og bruk
- vere samd i noko
- gje løyve til;godkjenne
Døme
- dei samtykte i salet av eigedomen
Faste uttrykk
- den som teier, samtykkjerteiing blir tolka som semje