Nynorskordboka
rustifisere
rustifisera
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å rustifiseraå rustifisere | rustifiserer | rustifiserte | har rustifisert | rustifiser! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| rustifisert + іменник | rustifisert + іменник | den/det rustifiserte + іменник | rustifiserte + іменник | rustifiserande |
Походження
nylaging, av latin rusticus ‘landleg’; jamfør -fisereЗначення та вживання
la få preg av (enkelt liv på) landsbygda