Nynorskordboka
ròten, roten
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| roten | roterotent | rotne | rotne |
| ròten | ròteròtent | ròtne | ròtne |
| gradbøying | ||
|---|---|---|
| komparativ | superlativ ubunden form | superlativ bunden form |
| rotnare | rotnast | rotnaste |
| ròtnare | ròtnast | ròtnaste |
Opphav
norrønt rotinnTyding og bruk
- om organiske emne: som er (i ferd med å gå) i oppløysing
Døme
- ròten fisk;
- rotne egg;
- ein ròten stubbe
- som lett smuldrar
Døme
- ròten snø;
- ròte fjell
- lite sterk, veik, kraftlaus, morken
Døme
- ein ròten tråd;
- han er ròten – duger ikkje i slagsmål eller styrkeprøve
- moralsk forderva, korrupt
Døme
- eit ròte samfunn