Nynorskordboka
resept
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein resept | resepten | reseptar | reseptane |
Opphav
av latin receptum ‘noko ein har teke på seg’, av recipere ‘ta imot’Tyding og bruk
- skriftleg pålegg frå ein lege om å levere ut medisin til ein person;oppskrift for tillaging og bruk av medisin
Døme
- skrive ut resept på penicillin
- i overført tyding: rettleiing for korleis ein kan oppnå noko bestemt
Døme
- dei følgjer resepten til trenaren