Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Artikkelside

Til framsida

Nynorskordboka

reisning

substantiv hokjønn
Bøyningstabell for dette substantivet
eintalfleirtal
ubunden formbunden formubunden formbunden form
ei reisningreisningareisningarreisningane

Opphav

av reise (2

Tyding og bruk

  1. rank kroppshaldning
    Døme
    • ha flott reisning
  2. Døme
    • få reisning;
    • han hadde reisning
  3. Døme
    • skuta hadde høg reisning