Nynorskordboka
refusnik
іменник чоловічий
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| ein refusnik | refusniken | refusnikar | refusnikane |
Походження
frå engelsk; av refuse ‘nekte, avslå’ og russisk ending -nik, omsetjing av russisk otkaznik, av otkazat ‘nekte’Значення та вживання
person, særleg jøde, som vart nekta utreise frå det tidlegare Sovjetunionen