Nynorskordboka
refusjon 1
іменник чоловічий
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| ein refusjon | refusjonen | refusjonar | refusjonane |
Походження
frå latin; jamfør refundereЗначення та вживання
det å få betalt tilbake eit utlegg ein har hatt;
Приклад
- krevje refusjon av reiseutgiftene;
- dei fekk refusjon av billettane etter avlysinga