Nynorskordboka
rabalder
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit rabalder | rabalderet | rabalder | rabaldera |
Opphav
frå danskTyding og bruk
leven, oppstyr, spetakkel (1);
bråk, sjau (2)
Døme
- det var eit stort rabalder frå kjøkenet;
- det politiske rabalderet mellom nabostatane