Nynorskordboka
proprietær 1
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein proprietær | proprietæren | proprietærar | proprietærane |
Opphav
gjennom fransk; frå latin proprius ‘eigen’Tyding og bruk
om eldre forhold: gardeigar som ikkje dreiv garden sjølv;