Nynorskordboka
prisgje, prisgi, prisgjeve
prisgjeva
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å prisgi | prisgir | prisgav | har prisgitt | prisgi! |
| å prisgje | prisgjev | har prisgjeve | prisgje! | |
| å prisgjevaå prisgjeve | prisgjev! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| prisgitt + іменник | prisgitt + іменник | den/det prisgitte + іменник | prisgitte + іменник | prisgivande |
| prisgjeven + іменник | prisgjeve + іменник | den/det prisgjevne + іменник | prisgjevne + іменник | prisgjevande |
Походження
etter tysk preisgebenЗначення та вживання
ofre, svikte, utlevere;
gjere til eit hjelpelaust bytte for
Приклад
- dei vart prisgjevne okkupantane