Nynorskordboka
prioritet
іменник чоловічий
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| ein prioritet | prioriteten | prioritetar | prioritetane |
Походження
gjennom fransk; frå mellomalderlatinЗначення та вживання
- det at noko blir vurdert som viktigare enn noko anna;
Приклад
- saka har høgaste prioritet;
- desse gruppene har prioritet
- som etterledd i ord som
- førsteprioritet
- andreprioritet
- i jus: fortrinnsrett til å få utbetalt pengar ein har krav på
Приклад
- lønskrav har prioritet i konkursbu
Фіксовані вирази
- vike prioritetgje avkall på plassen sin i ei prioritetsrekkje;
jamfør prioritetsvik