Nynorskordboka
prikle
prikla
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å priklaå prikle | priklar | prikla | har prikla | prikl!prikla!prikle! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| prikla + іменник | prikla + іменник | den/det prikla + іменник | prikla + іменник | priklande |
Походження
frå lågtysk; samanheng med prikkeЗначення та вживання
- plante om frøplanter frå såplass til vekseplass
Приклад
- dei sår, priklar og haustar
Приклад
- det prikla nedetter ryggen
- gjere småarbeid (med fingrane);pusle, fikle