Nynorskordboka
pretendent
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein pretendent | pretendenten | pretendentar | pretendentane |
Opphav
frå latin; av pretendereTyding og bruk
person som gjer krav på noko, særleg om person som gjer krav på ei trone;
jamfør tronpretendent