Nynorskordboka
prektig
adjektiv
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
prektig | prektig | prektige | prektige |
gradbøying | ||
---|---|---|
komparativ | superlativ ubunden form | superlativ bunden form |
prektigare | prektigast | prektigaste |
Opphav
av lågtysk pracht ‘prakt’; jamfør praktTyding og bruk
- praktfull, staseleg, storarta
Døme
- ein prektig seremoni
- framifrå, gild, ypparleg
Døme
- ein prektig ungdom
- brukt ironisk: uklanderleg, lytelaus
Døme
- kva er du så prektig for?