Nynorskordboka
praksis
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein praksis | praksisen | praksisar | praksisane |
Opphav
frå gresk av prattein ‘gjere, handle’Tyding og bruk
- handling, verksemd som røynleggjer, set ut i livet, realiserer ein teori, plan eller ei lære
Døme
- det spørst korleis lova verkar i praksis
- yrkesverksemd, fagleg gjeremål
Døme
- advokatpraksis
- øving, yrkesrøynsle
Døme
- skaffe seg praksis – praktisk opplæring
- skikk og bruk
Døme
- i samsvar med vanleg praksis