Nynorskordboka
port
substantiv hankjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ein port | porten | portar | portane |
Opphav
norrønt port, av mellomnorsk portr; av latin porta ‘dør’Tyding og bruk
- opning for gjennomgang eller gjennomkøyring
Døme
- vi gjekk gjennom porten til gravlunden
Døme
- inngang i porten
- stenge for portopning;jamfør garasjeport, sluseport
Døme
- porten står på vidt gap;
- skipet har port akter
- to stenger som markerer kor ei slalåmløype går;
Faste uttrykk
- setje på portenkaste ut, gje avskil (frå arbeidplass)
- arbeidarane på smelteverket vart sette på porten