Nynorskordboka
polarisere
polarisera
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å polariseraå polarisere | polariserer | polariserte | har polarisert | polariser! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| polarisert + іменник | polarisert + іменник | den/det polariserte + іменник | polariserte + іменник | polariserande |
Походження
av polarЗначення та вживання
- magnetisere eit metallstykke slik at det får magnetiske polar
- lage spenningsskilnad til dømes i galvaniske element eller elektrolytiske celler
- bryte eller reflektere elektromagnetiske bølgjer (til dømes lysstrålar) på ein viss måte
- brukt som adjektiv:
- briller med polariserte glas
- i overført tyding: leggje vekt på motsetnader og ulikskapar slik at ytterleggåande synsmåtar får større tilslutnad
Приклад
- partistrukturen er polarisert i ei høgre- og ei venstrefløy
- brukt som adjektiv:
- ein polarisert diskusjon om formuesskatt