Nynorskordboka
pokker
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein pokker | pokkeren | pokkerar | pokkerane |
Opphav
truleg gjennom dansk, frå lågtysk pocken ‘verksvull’; jamfør norrønt púki ‘djevel’Tyding og bruk
brukt i forsterkande uttrykk og mildare eidar: fanden (1
Døme
- køyr, for pokker!
- ikkje pokker om eg gjev meg
Faste uttrykk
- dra pokker i valddra langt av garde;
forsvinne;
dra fanden i vald - gje pokker iikkje bry seg om;
blåse i - som berre pokkeri svært høg grad
- dei stakk frå staden, fort som berre pokker