Nynorskordboka
pleie 2
pleia
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å pleiaå pleie | pleier | pleidde | har pleidd | plei! |
| har pleitt |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| pleidd + substantiv | pleidd + substantiv | den/det pleidde + substantiv | pleidde + substantiv | pleiande |
| pleitt + substantiv | ||||
Opphav
norrønt plega, gjennom dansk pleje; frå lågtyskTyding og bruk
- passe og stelle eit sjukt eller svakt menneske eller dyr
Døme
- pleie dei sjuke;
- pårørande som pleier sine næraste
- stelle (ein del av) kroppen så han held seg rein og sunn
Døme
- ein krem som pleier huda
- halde noko i god stand
Døme
- han pleidde bilen med voks;
- pleie kulturlandskapet
- halde ved like;
Døme
- pleie den personlege kontakten med kundane;
- ta seg tid til å pleie interessene sine