Nynorskordboka
bevis
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit bevis | beviset | bevis | bevisa |
Uttale
beviˊsOpphav
gjennom bokmål, frå tysk; jamfør beviseTyding og bruk
- opplysning som syner kva som er sant;
Døme
- leggje fram bevis;
- eit matematisk bevis
- tegn, symbol
Døme
- ein pokal som bevis på kva ho har oppnådd;
- lånetala er eit bevis på at biblioteket er populært
Døme
- ho henta fram beviset på at ho hadde gått på kurs