Nynorskordboka
permittere
permittera
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å permitteraå permittere | permitterer | permitterte | har permittert | permitter! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| permittert + іменник | permittert + іменник | den/det permitterte + іменник | permitterte + іменник | permitterande |
Походження
frå latin ‘sleppe laus, tillate’Значення та вживання
- gje permisjon (1);jamfør permittert (1)
Приклад
- soldatane vart permitterte i helga
- mellombels påleggje arbeidstakar stopp i arbeid og stanse lønsutbetaling;gjennomføre permittering;jamfør permittert (2)
Приклад
- fabrikken har permittert nesten halvparten av arbeidarane