Nynorskordboka
partitur
substantiv inkjekjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
eit partitur | partituret | partitur | partitura |
Opphav
av italiensk partitura ‘(inn)deling’; jamfør partitivTyding og bruk
utskrift av notar for eit orkesterverk der alle røystene i ein fleirtonig komposisjon er førte opp samla under kvarandre