Nynorskordboka
paradigme, paradigma
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit paradigma | paradigmaet | paradigma | paradigmaa |
| eit paradigme | paradigmet | paradigme | paradigma |
Opphav
frå gresk ‘mønster’, av para- og deigma ‘bilete, vising’; jamfør para-Tyding og bruk
- tenkjemåte;mønster
Døme
- eit nytt politisk paradigme
- i filosofi og vitskap: tenkjemåte og normer som bestemmer dei herskande teoriane og metodane i ein vitskapstradisjon på eit gjeve tidspunkt
Døme
- boka utfordrar det gjeldande paradigmet i forskinga
- i grammatikk: bøyingsmønster