Nynorskordboka
overhøyre
overhøyra
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å overhøyraå overhøyre | overhøyrer | overhøyrde | har overhøyrt | overhøyr! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| overhøyrd + іменник | overhøyrt + іменник | den/det overhøyrde + іменник | overhøyrde + іменник | overhøyrande |
Походження
jamfør tysk überhören; i tydinga ‘kome til å høyre’ av engelsk overhearЗначення та вживання
- låst som ein ikkje høyrer;ikkje høyre
Приклад
- overhøyre skrytet hennar
- kome til å høyre
Приклад
- overhøyre ei samtale
- spørje nokon ut med tanke på å finne ut kva kunnskap hen har;forhøyre, eksaminere
Приклад
- presten overhøyrde konfirmantane