Nynorskordboka
observatør
substantiv hankjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ein observatør | observatøren | observatørar | observatørane |
Opphav
frå franskTyding og bruk
- person som held utkik;
Døme
- observatøren i eit bombefly
- utsending som er til stades ved ein konferanse utan å ta del i tingingane
Døme
- politisk observatør