Nynorskordboka
nydeleg
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| nydeleg | nydeleg | nydelege | nydelege |
| gradbøying | ||
|---|---|---|
| komparativ | superlativ ubunden form | superlativ bunden form |
| nydelegare | nydelegast | nydelegaste |
Opphav
frå lågtysk ‘behageleg’, påverka av nyteTyding og bruk
Døme
- maten var nydeleg;
- kakene såg nydelege ut
- svært pen;vakker, skjønn
Døme
- for ein nydeleg unge;
- vêret var nydeleg;
- eit nydeleg landskap
- veldig bra;
Døme
- ein nydeleg prestasjon;
- skåringa hans var nydeleg
- brukt ironisk for å uttrykkje skepsis eller mild kritikk
Døme
- du er meg ein nydeleg ein;
- for eit nydeleg vêr!