Nynorskordboka
nurk 1
substantiv hankjønn eller inkjekjønn
kjønn | eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form | |
hankjønn | ein nurk | nurken | nurkar | nurkane |
inkjekjønn | eit nurk | nurket | nurk | nurka |
Tyding og bruk
Døme
- det vesle nurket
kjønn | eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form | |
hankjønn | ein nurk | nurken | nurkar | nurkane |
inkjekjønn | eit nurk | nurket | nurk | nurka |