Nynorskordboka
nominere
nominera
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å nomineraå nominere | nominerer | nominerte | har nominert | nominer! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| nominert + іменник | nominert + іменник | den/det nominerte + іменник | nominerte + іменник | nominerande |
Походження
frå latin , opphavleg ‘gje namn, nemne ved namn’Значення та вживання
peike ut eller innstille kandidatar til ei stilling, eit oppdrag eller ein pris
Приклад
- partia bør nominere fleire kvinner;
- organisasjonen vart nominert til Nobels fredspris;
- filmen er nominert til Oscar for beste dokumentar