Nynorskordboka
naturalisere
naturalisera
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å naturaliseraå naturalisere | naturaliserer | naturaliserte | har naturalisert | naturaliser! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| naturalisert + іменник | naturalisert + іменник | den/det naturaliserte + іменник | naturaliserte + іменник | naturaliserande |
Походження
frå franskЗначення та вживання
- gje ein utlending statsborgarskap
- gjere noko meir naturleg eller kvardagsleg