Nynorskordboka
møyrne, mørne
møyrna, mørna
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å mørnaå mørne | mørnar | mørna | har mørna | mørn!mørna!mørne! |
| å møyrnaå møyrne | møyrnar | møyrna | har møyrna | møyrn!møyrna!møyrne! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| mørna + іменник | mørna + іменник | den/det mørna + іменник | mørna + іменник | mørnande |
| møyrna + іменник | møyrna + іменник | den/det møyrna + іменник | møyrna + іменник | møyrnande |
Походження
av møyrЗначення та вживання
- bli eller gjere møyr
Приклад
- la kjøtet hengje så det møyrnar
- bli eller gjere meir medgjerleg
Приклад
- dei lot den mistenkte møyrne ei stund på glattcella
- bli eller gjere lemster og sliten
Приклад
- han gjekk hardt ut for å møyrne konkurrenten