Nynorskordboka
munnhell
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit munnhell | munnhellet | munnhell | munnhella |
Opphav
norrønt munnshǫfn ‘munnhell, talemåte’ og orðheill ‘(helsings)ord, rykte’Tyding og bruk
talemåte, ordtak eller frase som går att hos ein person eller i eit miljø