Nynorskordboka
munk
іменник чоловічий
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| ein munk | munken | munkar | munkane |
Походження
norrønt munkr, truleg gjennom gammalengelsk, frå mellomalderlatin; av gresk mónakhos, opphavleg ‘einebuar’, av monos ‘aleine’Значення та вживання
- mann som er teken opp i ein klosterorden;jamfør nonne (1)
- som etterledd i ord som
- buddhistmunk
- fransiskanarmunk
- gråbrun fugl i songarfamilien;Sylvia atricapilla