Nynorskordboka
mune
muna
дієслово
розділений інфінітив: -a
інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
---|---|---|---|---|
å munaå mune | mun | munde | har munt | mun! |
Походження
norrønt munu; samanheng med minne (1Значення та вживання
no sjeldan: vere rimeleg eller mogleg;
Приклад
- dei mun vel gjere det
Фіксовані вирази
- mun truskal tru;
kan hende- mun tru ho rekk bussen?